In de jaren ’60 waren Amerika en Rusland verwikkeld in een heftige wedloop in de ruimte. Een prestigestrijd waarbij beide landen wilden laten zien dat zij op technisch gebied domineerden. Toch waren het de VS die met hun Apollo-programma letterlijk en figuurlijk verder kwamen dan de Russen. In 1969 ging Apollo 11 als eerste ruimteschip naar de maan. Maar de krachten in de ruimte en op de maan zouyden zo anders zijn als op aarde dat NASA op zoek ging naar een horloge dat de extreme omstandigheden van de ruimte zou kunnen weerstaan. Verschillende merken, waaronder Rolex en Longines, werden getest, maar uiteindelijk was het alleen de Omega Speedmaster die alle heftige proeven wist te doorstaan.
Het horloge moest niet alleen bestand zijn tegen enorme temperatuurverschillen, maar ook tegen trillingen, schokken en vacuüm. De Omega slaagde met vlag en wimpel. En dus werd dit horloge gedragen door de bemanning van Apollo 11. Toen astronaut Neil Armstrong op 21 juli 1969 als eerste mens voet op de maan zette, droeg hij de Speedmaster echter niet. Hij had zijn horloge achtergelaten in de maanlander als back-up voor de boordklok. Zijn collega, Buzz Aldrin, had zijn Omega wel om de pols toen hij als tweede man de maan betrad. Hiermee werd de Speedmaster het eerste, en tot op heden enige, horloge dat op de maan gedragen werd. De Moonwatch – de bijnaam van de Speedmaster - heeft sindsdien een legendarische status verworven.
Het horloge werd symbool voor technische perfectie en betrouwbaarheid. Ook tijdens de Apollo 13-missie, waarin astronauten dankzij de Omega hun terugkeer naar de aarde konden timen, bewees het zijn waarde. Omega brengt nog steeds de klassieke Moonwatch uit, met vrijwel hetzelfde design als in de jaren ’60. Voor horlogeliefhebbers én ruimtefanaten is dit uurwerk een must-have, een stukje geschiedenis dat verwijst naar de meest gedurfde missie van de mensheid: de verovering van de maan.
